Sizde de aynı şey oluyor mu bilmiyorum ama ben yalnızsam eğer, her cafe ya da restoranda rahat edemem. Bi’ huzursuz olurum. Sanki dış dünya sadece arkadaş gruplarına ve sevgililere rezervedir, öyle hissederim.

Ama bir yer var ki alırsın eline dergini kitabını, oturur müziğin keyfini çıkararak vakit geçirirsin. Neresi mi? Taksimdeki Mephisto’nun üstündeki Mephisto Cafe. Mephisto’yu oldum olası pek severim, buluştuğum kişi gecikince hemen oraya girerim dalarım kitapların arasına ve defterlerin ve kalemlerin ve cdlerin ve… Sonra geç kalan ben olurum J Üst katındaki cafesi ise ayrı bir güzel. Dediğim gibi tek başınayken oturmaktan en keyif aldığım yer. Mephisto Cafe benim sığınağım, limanım. Geçen ay Taksimde geçirmem gereken dört saatlik kabus bir süre vardı, keyfim de pek yoktu. Ben de kendimi Mephistoya attım, aldığım kitaplardan birini ( Cesare Pavese – Yalnız Kadınlar Arasında) okumaya başladım. Dört saate yakın orda oturdum hiç rahatsızlık duymadan. Çalışanları çok güleç, çok içten. Ve hepsi çok genç. En en harika şey ise : Çaldıkları müzikler harika ! Genelde jazz, hafif müzikler, şık müzikler.  Orda geçirdiğiniz vakti renklendiren, insanı dinlendiren, eğlendiren müzikler.

Biz katharsis’le pek severiz Mephisto’yu . En son 123 - Notalardan doğan bir dünya yazısında bahsettiğimiz 123 konserinden sonra ve geçen Cuma gittiğimiz yeni konserlerinden önce de ordaydık. Yemeklerimizi yedik ( ben mantarlı tavuklu fettucini,katharsis’se schnitzel ). Servis hızlı ve lezizdi. Ayrıca miktarlar çok doyurucu !  Üstüne ise favorim şeftali çayını içmeden duramadım. katharsis ise mephisto özel kahvesinden içti bol kremalısından. Harika gözükmüyorlar mı ?

                Siz de en yakında sürede uğrayın Mephisto’ya. Alın şeftali çayınızı, müziğin tadını çıkararak kitabınızı okumaya başlayın. Cam kenarını kapabilirseniz eğer İstiklal caddesini de gözetleyebilirsiniz.