Don McLean - Starry, Starry Night Yine Van Gogh aşkım kabardı. Yalnızlığı ile barışı...
Dalgacılar Akademisi'nde atölye konularımızdan biri de Logoterapi idi. Viktor E. Frankl 'ın İnsanın Anlam Arayışı isimli kitabı ü...
Evet an itibari ile sevgili blogumuzun 1.doğum günü sonra erdi ! Mutsuz bir zamana ait blogun doğuşu. Güneşi uyandırmak için doğdu. Son za...
Ekranda site açıldığı anda beynimde bir aydınlanma bir mutluluk bir huzur müziği olarak Hallelujah çalmaya başladı ! Çok alışverişkolik bir ...
Aylak diyorlar ona, bir işin ucundan tutmaz, bütün gün aylak aylak dolaşır diyorlar. Oysa ki o, hayattaki en zor iş ile meşgul : Düşünmek, g...
Ceylan Ertem - Çok Yakın Anima isimli grupla çıkışından beri Ceylan Ertem'i takip ederim. Kendisini bir daha hiç Anima'nın albüm...
Pek sevdiğim Antony and The Johnsons yeni bir albüm çıkarıyor imiş. Dehşet bir video yayınlanmış. Sevgili H. bilgilendirici bir video ile...
Peki neden yaz gecesi ruhu?
Gece, günün en büyülü saatleri değil midir? Gündüzün kaosundan sıyrıldığın, kendinle baş başa kaldığın, maskelerini indirme şansına sahip olduğun, kalabalıklarından arındığın saatler.
Her şeyi yapabilirmiş, herkese ulaşabilirmiş gibi hissettiğin, varolmaktan en çok keyif aldığın dakikalar.
Kendi dünyanda ördüğün ince bir duvarın ardında gerçek dünyayı kısa bir süre için geride bıraktığın, yalnız kalabildiğin, dünyanın aslında sadece sen olduğunu en iyi anladığın saniyeler.
Bu büyülü araf en çok da yazın bulur beni. Bu blog da bir yaz gecesi doğmadı mı zaten?
Şimdi söyle, yaz gecesi ruhunu sen de hissetmedin mi hiç?